Willem de Vlam
Toneel om naar uit te kijken

Kanonnenvlees

De kunstenaars John en Wieke houden zich staande in de eerste linies van de creatieve stad. Ze doen er alles aan om hun artistieke idealen te verenigen met de nuchtere werkelijkheid. Als ze verliefd op elkaar worden en gaan samenwonen, opent zich een nieuw front.
Kanonnenvlees is een beeldende voorstelling over kunst en geluk in de creatieve stad.

tekst Willem de Vlam & Tom Helmer regie Joachim Robbrecht spel en makers Annelien van Binsbergen & Vincent Rietveld decor Esther Kempf videoschildertool Keez Duyves (PIPS:lab) techniek & licht Eva Donker muziekadvies Richard Janssen grafisch ontwerp Debbie Mollenhagen

spelfoto's

Eerste Opvoering: 16 februari 2008
Door: Opium voor het Volk
Personages: 2 (1 vrouw, 1 man)

John:
Wij zijn de ganzen die kwaad snateren en klapwieken als de barbaren voor de poort staan. Wij zijn ook de eersten wiens nek wordt omgedraaid als de hordes binnen de muren komen

Wieke:
Het gaat er niet om of ik trouw ben aan mezelf. Alsof er een zelf is die ik op een of andere manier in de steek kan laten.

John:
En toch gaat ook bij ons het overtreden van de regels niet vanzelf; ook wij vrezen de straf van onze dorpsgenoten; de roddels, de uitsluiting. We overtreden met even veel moeite als ieder ander, de ongeschreven wetten die ons door de volksverhalen worden ingeprent. Maar we overtreden ze wel.

Wieke:
Kijk! Staat er hier niet verdomd soepele, jonge vrouw voor je neus? En draagt die soms niet jouw kind? Dit is geluk John, dit is geluk! Ik ben geluk dat voor je staat! En jij bent een aap!

John:
Ik heb gemerkt dat je ook teveel kunt schilderen. Vorige week zag ik ineens een zeehond zitten. Precies waar je nu staat.

Smakelijk en soms pijnlijk accuraat

Smakelijk en soms pijnlijk accuraat weet de voorstelling het levensgevoel van de creatieve stedeling neer te zetten. Het cynisme tegenover de subsidiegevers -“Ze hebben het weer eens niet begrepen”, roept John uit na een telefonsiche afwijzing- staat tegenover de grenzeloze verering van galeriehouder en kunstpaus “Paul”; iedere keer als zijn naam valt schieten de acteurs in slowmotion van begeerte en ontzag.

het Parool Simon van den Berg 17 februari 2008 recensie

Warning: Undefined variable $i in /home/willemdevlam.nl/public_html/wp-content/plugins/oxygen/component-framework/components/classes/code-block.class.php(133) : eval()'d code on line 41
cross