Willem de Vlam - Willem de Vlam

Ik heb gemerkt dat je ook teveel kunt schilderen. Vorige week zag ik ineens een zeehond zitten. Precies waar je nu staat.
John in: ‘Kanonnenvlees’
't is interactief theater. Het publiek is heel de stad.
En als 't klaar is buigen wij en branden de tent plat.
Zo zullen we de van Amstels wat zand in d'ogen strooien.
Nu hopen dat niemand daar gehoord heeft van 't paard van Troje.
Vosmeer in: ‘Gijs van Amstel’
Het ding met gebaren is, dat ze niet zo veel voorstellen als je niet weet wat diegene er mee probeert te zeggen.
Nadia in: ‘De Dood van een Goedmens’
Nee, niks 'Emma'. Dit is mijn laatste avond. Straks ben ik dood. En je kan me heel gemakkelijk gelukkig maken. Een paar beloftes. Dat is alles.
Emma in: ‘De Muurspecht’
Kijk! Staat er hier niet verdomd soepele, jonge vrouw voor je neus? En draagt die soms niet jouw kind? Dit is geluk John, dit is geluk! Ik ben geluk dat voor je staat! En jij bent een aap!
Wieke in: ‘Kanonnenvlees’
Het is niet een gek idee dat als je je goed voelt; dat je dan in elk geval íets goed aan het doen bent. Toch? Maar dat hoeft dus helemaal niet zo te zijn. Je kan ook best bezig zijn je leven voorgoed naar god te helpen en je ondertussen súper voelen. Dat dat kan. Dat is behoorlijk oneerlijk. Of oneerlijk... Onhándig.
Mo in: ‘Overwinteren’
Het gaat er niet om of ik trouw ben aan mezelf. Alsof er een zelf is die ik op een of andere manier in de steek kan laten.
Wieke in: ‘Kanonnenvlees’
Elke keer dezelfde kutgeintjes. En ik heb het je altijd vergeven. Want jij was uiteindelijk mijn broer. Maar dat was niet zo, he? Uiteindelijk? Jij bent niet mijn broer. Niet als het er op aan komt. Zoals nu.
Nadia in: ‘De Dood van een Goedmens’
De tent werd overspoeld door doodnormale zaterdagavondstappers die bij ons helemaal naar de klote gingen.
RoXY in: ‘Blind’
Ik zie twee mannen, twee gezichten die niet met hun ogen knipperen. En opeens realiseer ik me dat dat alleen maar zo lijkt omdat zij op exact hetzelfde moment als ik met hun ogen knipperen.
Rood in: ‘Drie’